Mensen verschillen niet alleen in hoeveel ze praten, maar ook in de mate waarin ze zichzelf censureren als ze praten. Marlies bijvoorbeeld, zegt alles wat in haar opkomt. Luid en duidelijk. Ze laat zich lezen als een boek – een langdradig audioboek. Aan de andere kant van het spectrum heb je Geert, haar vriend. Die doet zijn mond pas open als hij zeker weet dat het klopt of gewenst is. Het ehm… duurt even voordat hij… ja, eh… weet wat hij er van vindt en… de woorden heeft gevonden om zijn gevoel te uiten.
In relatietherapie zie je deze twee tegengestelde karakters vaak terug. Vaak is een van beiden een kritische, veeleisende vrouw en de ander een wat tragere, ingehouden man met weinig ruggengraat. Onderzoek laat zien dat deze mensen grote kans hebben hun relatie als extreem vervelend te ervaren en toch eeuwig bij elkaar blijven. ‘We lijken verdomme gedoemd bij elkaar te zijn, ik kan niet mét en zónder die gozer.’
Hadden deze mensen van tevoren niet kunnen inzien in welk ongeluk zij zich storten door voor elkaar te kiezen. Nee, het is pure ironie dat de eigenschappen die zo’n koppel uiteindelijk tot waanzin drijven, hen aanvankelijk juist bij elkaar brengen. Onderzoek heeft een verklaring voor dit ‘hellepartners’-syndroom: introverte mannen die het lastig vinden hun gevoel te uiten blijken eigenlijk meer op een vrouw te vallen die is zoals zijzelf zijn, maar helaas maakt zo’n vrouw hen in de praktijk zenuwachtig. Een date met een stil type is vaak minder vruchtbaar dan een date met een praatgrage vrouw. Een vrouw die veel uit zichzelf praat heeft niet per se een vaardige gesprekspartner nodig. Deze vrouw heeft in haar stille date bovendien een goede en geduldige luisteraar gevonden. En omdat stelletjes in het date-stadium sowieso meer hun best doen, blijven haar kritische trekjes nog op de achtergrond. In een later stadium van hun relatie komt die veeleisendheid uiteraard weer om de hoek kijken. Dan begint zich te ergeren aan zijn gebrekkige vermogen om zijn gevoel te uiten. Dat onvermogen neemt bovendien toe als zij hem onder druk begint te zetten om meer over zichzelf te praten. Hierdoor voelt hij zich juist in een hoek gezet.
En hoe zit dit bij stelletjes waar de man juist extravert en kritisch is en de vrouw introvert en langzaam? Praatgrage, kritische mannen en hun introverte, zachte vriendinnen hebben ook last van misverstanden in communicatie, maar die worden minder als probleem ervaren. Dat heeft mogelijk te maken met stereotiepe man-vrouw-verwachtingen. Vrouwen verwachten meer ruggengraat van een man dan andersom en worden daardoor extra kritisch als hun man die niet laat zien.
Psycholoog, (relatie)therapeut, schrijver. Zoekend naar antwoorden op lastige levensvragen. Meestal tevergeefs. Meer info: marcelinolopez.nl.
Lees ook eens zijn boeken:
Liefdesgedoe (2018)
Liefde in Tijden van Facebook (2012).
2 reacties
Nee.
Het is een grove fout om voorzichtige sociale houdingen en introversie gelijk te stellen aan een onvermogen om over gevoelens te praten en minder ruggengraat hebben.
Dat klopt
Dat klopt, maar dat doe ik niet: ik heb het hier over de combinatie introvert + lastig je gevoel kunnen uiten. Net als de combinatie extravert + kritische en veeleisend.