De laatste jaren krijg ik steeds vaker mensen met echt moeilijke relaties in mijn praktijk. Geregeld heeft één van de twee psychische of psychiatrische problematiek, zoals een depressie, ADHD of Asperger.
Gastblog door relatiecoach Caroline Franssen
Als degene met de problematiek erkent dat er iets aan de hand is en zich laat onderzoeken en behandelen, is het mogelijk dat de relatie weer in balans komt. Zeker als de ondersteunende partner van ‘iemand met een deukje’ echt wordt gewaardeerd voor zijn/haar inspanningen en voldoende steun en voeding van buiten de relatie krijgt. Als degene met psychiatrische problematiek echter ontkent dat er iets aan de hand is, leidt het ‘volhouden’ in de relatie vaak tot uitputtingsverschijnselen en verlies van zelfwaardering en zelfrespect van de ‘steuner’.
Narcist
Dat is in extreme mate het geval als iemand een relatie heeft met iemand met een narcistische persoonlijkheidsstoornis. De narcist zal namelijk NOOIT erkennen dat er met hem iets mis is. Dat hij in staat is om fouten te maken. Het is juist een kenmerk van de narcist dat alle fouten buiten zichzelf worden gezocht. De partner krijgt dus de zware last om die verantwoordelijkheid te dragen. Sommige partners hebben vanuit hun jeugd al een neiging om zich in alle bochten te wringen om liefde te krijgen. Andere worden door het gedrag van de narcist afhankelijk en zelfdestructief.
Ongeloof
Het is eigenlijk vreemd dat er maar weinig bekend is over de impact die narcisme op een relatie heeft. Ons verlangen naar het beeld dat ‘alle mensen in wezen goed zijn’ speelt daarbij ongetwijfeld een rol. We willen gewoon liever niet weten dat er mensen zijn die hun partner gemeen en sadistisch behandelen en erop rekenen dat de ander zich volledig aan hen aanpast. We geloven liever in eerlijkheid en rechtvaardigheid.
Onzichtbaar
Daarnaast is narcisme ook niet altijd zichtbaar voor de buitenwereld. Een narcist kan in de buitenwereld succesvol en joviaal zijn, en pas binnenshuis blijkt dat hij een wolf in schaapskleren is. Er schijnen meer mannelijke narcisten te zijn dan vrouwelijke, maar het kan ook zijn dat mannelijk narcisme eerder wordt herkend.
Zelfbeschuldiging
Kenmerkend is dat degene die jarenlang in de relatie met de narcist is gebleven, zichzelf daar ook de schuld van geeft. Terwijl er eigenlijk sprake is van een vorm van slachtofferschap. In de regel trekt de wolf zijn schaapskleren pas uit als de partner zich al in liefde gebonden heeft. Omdat je aanpassen aan je partner een geleidelijk proces is, heeft de partner ook niet echt door op hoeveel gebieden er uiteindelijk wordt ingeleverd. Bijvoorbeeld als de narcist je vrienden telkens bekritiseert, ga je ze eerst alleen zien, als je vervolgens na iedere afspraak tirades krijgt over je verschrikkelijke vrienden, ga je ze steeds minder zien en uiteindelijk raak je volkomen geïsoleerd. En zie als je geïsoleerd bent maar eens de kracht te vinden om weg te gaan!
Bang
De terreur van de narcist, die van iedereen om hem heen aanpassing verwacht en op alle mogelijke manieren ‘straf’ uitdeelt als je dingen doet die niet in zijn straatje passen, kan heel ver gaan. Dat maakt dat mensen in de omgeving van de narcist vaak (een beetje) bang van hem zijn. Hij kan onberekenbaar en verbaal agressief doen.
Loskomen
Het is duidelijk dat de narcist totaal geen rekening houdt met de gevoelens van anderen. Alles draait om hem en het is nooit goed genoeg. De partner van een narcist heeft daardoor voortdurend een gevoel van tekortschieten. Als dit jarenlang doorgaat, is de gezonde zelfliefde van het slachtoffer van een narcist echt aangetast. Je ziet dan ook dat partners van narcisten depressies en fysieke problemen ontwikkelen. Totdat ze zich op een gegeven moment realiseren dat ze ‘om hun leven te redden’ een einde moeten maken aan de relatie.
Consequenties
Dat losmaken is niet zonder consequenties. De narcist zal er namelijk voor zorgen dat degene die hem verlaat, daarvoor gestraft wordt. Diefstal van geld en goederen, het vervreemden van kinderen en regelrechte bedreiging en stalking zijn risico’s die degene die zich losmaakt van een narcist loopt. Het ‘gevarengehalte’ van de narcist zorgt er ook voor dat het ‘slachtoffer’ van een narcist vaak op weinig steun in de eigen omgeving kan rekenen om de ‘strijd’ met de narcist aan te gaan.
De term ‘narcisme’
De term narcisme is eigenlijk wat misleidend, want het is juist helder dat de narcist helemaal niet op een gezonde manier van zichzelf houdt. De narcist stelt zijn eigen verlangens centraal, daar moet alles voor wijken. Ziekelijk egocentrisme zou daarom een betere term zijn.
Caroline Franssen is relatiecoach in Culemborg. Het beoogde resultaat van haar coaching is dat “mannen zich echt man voelen en vrouwen zich echt vrouw voelen in een gelijkwaardige relatie.” Meer liefdesadviezen van Caroline? Klik hier.
29 reacties
Zichtbaar
Bedankt voor deze bijdrage, Caroline!
Zoekende naar handvatten om te helen na een relatie met een narcist, was ik de tekst al eens tegengekomen op je eigen site. Je slaat zoveel spijkers op hun kop!
Het zou zo mooi zijn als deze informatie het grote publiek’ zou bereiken, zodat narcisme zichtbaar wordt en er meer begrip en steun komt mensen die een relatie hebben gehad met een narcist.
Wat mij betreft mag deze bijdrage op de voorkant van alle kranten worden gezet en mag er een tv-programma met (ervarings)deskundigen aan dit onderwerp worden gewijd!!
Helemaal mee eens
Ik ben inderdaad ook je tekst al vele malen tegengekomen, en ook steeds weer opnieuw gelezen. Het geeft mij houvast, en ook de kracht om het niet aan mezelf te wijten. Ik heb jarenlang samengeleefd met een narcist. Een hele tijd heb ik het niet echt geweten, maar wist steeds wel dat er echt iets faliekant mis was in de relatie. Geen gelijkwaardigheid, geen enkele kritiek kunnen ontvangen, extreem egoisme, fysieke en emotionele mishandeling enz. Een half jaar geleden ben ik begonnen met Cognitieve Emotieve Therapie, en dit heeft echt mijn ogen geopend. Ook t.a.v. mijn eigen aandeel en het leren stellen van grenzen. en wat ik verwacht van een relatie.En ook het besef dat een narcist nooit beter wordt, en daarom jezelf het heft in handen moeten nemen, en je jezelf niet langer mag laten verliezen door de ban van een narcist.
bedankt voor dit goede stuk.
bedankt voor dit goede stuk. Mensen hebben zonder dat ze het zelf doorhebben vaak te maken met narcisme in relaties. Dit kan wel jaren duren voordat men doorheeft dat iemand aan narcisme lijdt. Zelf ben ik schrijver van een website over narcisme. Ik kan dan ook alleen maar aanraden om vroegtijdig professionele voor narcisme erbij te betrekken.
herstellen van narcistische mishandeling
Ook ik ben als man slachtoffer geweest van een tweetal narcisten in mijn leven.
Het vernederen, belachelijk maken, het woedend worden en projecteren als je eens het gedrag ter discussie stelt, of niet precies doet wat er van je verwacht wordt, heb ik als pure mishandeling ervaren en zo zie ik het ook.
Ik ben gelukkig alweer ver terug bij mijzelf maar de impact is zelfs na een aantal jaar nog niet helemaal weg.
Onlangs kwam ik op de site ‘Het verdwenen zelf’ van Iris Koops.
Het richt zich onvoorwaardelijk op de slachtoffers van narcisten.
Ook ik kreeg veel nieuwe inzichten waar ik haar dankbaar voor ben.
Ik wil het iedereen die met narcisme te maken heeft (gehad) aanraden deze site te bezoeken.
Niet alleen slachtoffers maar óók hulpverleners.
Ik heb zelf 25 jaar in de psychiatrische hulpverlening gewerkt.
Er is weinig tot geen aandacht voor deze materie is mijn ervaring.
Gelukkig wordt er steeds meer over geschreven en is het goed steeds meer bekendheid hieraan te geven.
‘Het verdwenen zelf’ vind ik een site die je als slachtoffer en hulpverlener niet mag missen
Vriendelijke groet, Ge
Hulp Coach Narcisme
Klopt als slachtoffer van een narcist heb je het heel moeilijk om de balans van je eigen emoties weer terug te vinden vaak kamp je met verdriet angst onzekerheid en ongeloof wat je is aangedaan en je wilt de weg terug naar jezelf 1 van de zeer goeie coaches in nederland is van a-justadvice zeker aan te raden. Om snel weer je eigen leven op te pakken. Groet Me
Ik heb het werkboek van Iris
Ik heb het werkboek van Iris Koops besteld en ben daarmee aan de slag gegaan.
Hoewel ik er best over na moest denken om dit te bestellen. Iedere cent moet ik omdraaien. Leeggeplukt ben ik, door mijn ‘lieve’ narcistpartner.
We hebben (helaas samen) kinderen. Co-ouderschap. Een drama is het. De manipulatie gaat gewoon door. Gewoon via de kinderen en alle kennissen, vrienden en familieleden. Ik heb eigenlijk niemand overgehouden van onze gezamenlijke kennissen en vrienden. Hij heeft ze allemaal ingepakt. Nu onze kinderen nog…. Het is om te janken. Het maakt hem allemaal niet uit, als hij maar de macht heeft. Over lijken. Ik slik zoveel mogelijk. Het boek van Iris heeft me veel inzicht gegeven en maakt me een stuk zelfverzekerder en dus sterker.
Heel blij ben ik met het boek!
Iris geeft ook nog regelmatig workshops. Ook zeker de moeite waard om naartoe te gaan.
Je weet niet wat je overkomt, zo fijn! Een en al (h)erkenning en bevestiging. Een warm bad.
Nou ja, google maar op haar naam. Iris is een lieve hartelijke vrouw die met twee benen op de grond staat. Ze is heel oprecht.
Ik herken de problemen van Sandra.
Nadat mijn ex alles had opgebruikt wat er bij mij te ‘halen’ viel, was vreemdgegaan en mij alleen onze drie kinderen had laten opvoeden, heeft hij het met slimme leugens en manipulaties voor elkaar gekregen twee van de drie voor zich te winnen en van mij te vervreemden. Ik ben als het ware gewoon hun jeugd uit geschreven en als ik hem hoor praten, zou ik zelf haast gaan geloven dat het zo gegaan is als hij zegt – zo schaamteloos en glashard kan hij de boel verliegen. Ik vind het verschrikkelijkste dat hij er gewoon mee weg komt en ik ook nog word aangekeken alsof ik wel een slechte moeder geweest moet zijn omdat ik mij kinderen niet meer zie, terwijl ik me altijd voor meer dan 100% voor de kinderen ingezet heb, tegen zijn jarenlange psychische terreur in, om ze toch nog een beetje een leuke, geborgen jeugd te bezorgen.
Mijn ex is Ad Verbrugge.
Wat een herkenning
Ik ben jarenlang in een relatie geweest met een Narcist en het heet bijna 6 maanden geduurd voordat hij me met rust liet. Complete radiostilte was het enige wat hielp. Ik ben nu anderhalf jaar verder en nog steeds denk ik er dagelijks aan ondanks dat ik nu een hele lieve vriend heb spookt mijn ex door mijn hoofd als een woesteling. Zal ik mezelf ooit kunnen bevrijden van een soort schuldgevoel en ongeloof dat ik dit zo ver heb laten komen ook voor mijn dochter van 13, Ik weet dat hij weer een nieuw slachtoffer heet ook met jonge dochter ik moet op mijn lip bijten om haar niet te waarschuwen voelt bijna als verraad aan die andere vrouw dat ik haar niet help. Wou dat ik het allemaal kon loslaten maar als je zo ver gepushed bent om andersom te voelen wat is dan nog normaal. Dank je wel voor dit duidelijke stuk!
Slachtoffer van een narcist
Ik herken in bovenstaand artikel geheel mijn voormalig partner. Zelf ben ik geestelijk er helemaal aan onderdoor. Ik loop in behandeling maar nog ben ik bang voor hem. Mijn ex- partner ontkent alles in welke vorm dan ook. Geeft zelfs mij de schuld dat hij een auto ongeluk heeft gehad door gereden en dus een rechtszaak. Ik was zeker 15 kilometer verderop toen het ongeluk plaats vond maar nog ben ik schuld aan zijn zg bijna dood! Hij is niet eens in het ziekenhuis geweest.
Meneer zijn moeder betaald de advocatuur voor hem en hij komt overal mee weg.
Ik voel mij echt slachtoffer ben echt overal ingetrapt zelfs een lening van een paar duizend euro in de vorm van een doorlopend krediet op mijn naam!
Heb zelfs contact gezocht met slachtoffer hulp maar daar loopt meneer al naar aanleiding van het ongeluk met zijn zg bijna dood !
Wat mij erg boos maakt is dat de hulp instanties hem horen mij ook maar niet kijken daar de intimiderende e-mail smsjes etc. Die moet ik gewoon negeren!
Ik kan mensen alleen maar aanraden als je ook maar iets vermoed bij je partner van bovenstaande neem afstand kom voor jezelf op.
Ik heb meer dan 5 jaar van mijn leven aan iemand gegeven die in het begin heel lief was maar id een wolf in schaapskleding helaas.
Ik loop bij een hulp instantie maar voel mij niet begrepen, meer en meer.
Herstellend van mishandeling door een narcist
Ik ben bijna 33 jaar met zo iemand getrouwd geweest. Voelde mij verantwoordelijk voor zijn geluk. Hij had een hele nare jeugd gehad en ik moest er voor zorgen dat de rest van zijn leven wel goed ging. (Dat heb ik mijzelf opgelegd).
Nu 2 1/2 jaar uit elkaar, doordat hij bij mij weg wilde. Na een periode van bezinning, waarin veel verbaal en fysiek geweld, kon ik niets anders dan de stekker uit ons huwelijk trekken.
Na deze periode ben ik in een nog grotere hel belandt. Niet te geloven!!
Ik probeer mijzelf te hervinden, moeilijk, omdat hij nu steeds de kinderen loopt te sarren. Mijn zoon, problemen met verslaving op allerlei gebied en flinke financiële problemen. Mijn ex heeft geen problemen met hem. Lijkt mij niet moeilijk als je hem maar 2 tot 3 uurtjes per week of minder ziet.
Mijn dochter, die hij nu via de alimentatie terroriseert. Zij is 18, krijgt sinds 1 januari zelf de alimentatie overgemaakt, wel meteen 1/3 minder . Hij weet dat hij juridisch niet goed zit, maar blijft bij zijn standpunt. Wil mijn dochter nooit meer zien als zij het LBIO inschakelt. Pfffffffffff hoe kapot wil hij iedereen maken.
Ik wil mijn dochter steunen, maar weet inmiddels niet meer hoe. Ik begrijp haar wel, maar heb haar wel altijd geleerd voor rechtvaardigheid te gaan. De keuze is aan haar. Inmiddels al 1x in VWO 4 blijven zitten. Dit jaar ging het ook niet goed (VWO5), moet volgend jaar naar HAVO 5. Ze had zo graag naar de universiteit willen gaan. Ik weet het niet meer.
Zij is loyaal en ik snap het, maar het voelt niet goed.
eenzijdige relatie narcist
Ik vind het een heel verhelderend stuk en ondanks dat ik al heel veel over narcisme heb gelezen als slachtoffer van vond ik het dik de moeite waard om ook dit stuk tot me te nemen. Dank je wel!
Zelf zit ik nog in een
Zelf zit ik nog in een relatie met een narcist. Zijn eerder 5 jaar samen geweest en dat was verschrikkelijk. Na 3 jaar strijden kon ik hem de deur wijzen en achteraf bleek hij er allerlei anderen op na te houden en was ik binnen een week vervangen. Gebroken achtergelaten, mijn kind een trauma en mijn zelfvertrouwen weg. Maandenlang werd ik s’nachts gebeld. Soms tot 12 keer. Een nieuwe relatie was teveel voor me, maar toch geprobeerd. Totdat ik hem weer tegen kwam. Wat was ie lief en veranderd totdat hij mij weer ingepakt had en ik trapte er met open ogen weer in. Na 10 maanden bleek ik weer niet de enige te zijn en zelfs nu kom ik niet los van hem. In theorie weet ik alles, maar als een struisvogel zit mijn kop in het zand. Hij is niet alleen een narcist, maar in enkele jaren is hij van werkende narcist met werkende vrienden naar werkloos met werkloze vrienden gegaan. Daarnaast heeft hij nog verslavingsproblematiek. Hem vinden in de kots totaal in de war en nog erkend hij niet dat hij een probleem heeft. Het is een lastige weg en hoop dat ik ooit weer win om hem de deur te wijzen.
Narcist
Ik heb 15 jaren met een narcist geleefd, maar ik zit er nog in met 1 been. We hebben samen twee kinderen. Altijd geprobeerd een normaal gesprek aan te gaan maar niks mag baten. Problemen heeft hij met iedereen, maar geeft mij de schuld van alles. Zijn kinderen kijkt ie amper mee om want daar heeft hij het te druk mee. Alles draait om zichzelf. Zoek continu bevestiging en praat ook alleen maar over zichzelf. Ik wil er volledig uit!!!! Wat kan k doen??
Andere mening na boek Nul empathie
Sinds ik het boek Nul empathie heb gelezen ben ik een hele andere mening gaan krijgen. Vaak worden Narcisme en Psychopathie door elkaar gehaald. Een Narcist kan ook psychopathisch zijn maar vaak ook niet. De agressie, wrok, wraak ed. horen meer bij Type P dan bij Type N
Maar dit is een goed geschreven bijdrage, herkenbaar voor vele. (ook voor mij). Belangrijkste is te bedenken dat het niet uitmaakt met welk type je te maken hebt, ze zijn allen destructief.
Ik kan iedereen het boek Nul empathie aanbevelen, gaat dieper in op het brein van destructieve mensen en is heel goed leesbaar, geen moeilijke taal.
vader met narcisme
Mijn vader is een echte narcist.
Mijn vader en moeder zijn al een behoorlijke tijd uit elkaar maar ik denk nog vaak aan hem. (ik zie hem niet meer door dit gedrag)
Nu ben ik bang aan het worden dat ik ook een narcist ben door het aangeleerd te hebben van mijn vader.
Is dit mogelijk?
geen aangeleerd narcisme
neen , je zou als narcist deze bedenking niet overwegen.
wees maar fijn jezelf, en hou van je naasten.
narcisme vloeit voort uit extreem verwennen door de ouders?
Heb uw artikel gelezen maar heb nu met enkele narcisten contact gehad, ben een zorgzaam en aardig persoon dus de gevende partij klaarblijkelijk, en zie dat ze eenzijdige relaties willen waarbij zij degen zijn die alle aandacht, zorg, liefde, en goederen willen krijgen. Kan het zijn dat een narcist over het paard is getild door de ouders en de hemel is ingeprezen tevens zodat die persoon denkt dat er niets aan hem/haar kan mankeren? Ik ken de ouders van deze narcisten waar ik het over heb en en deze ouders wringen zich in alle bochten om hun narcistisch kind te behagen. Ik zie hier een duidelijk patroon. Opvoeden begint in de vroegste jaren dus daar zou de schade al kunen plaatsvinden. Het is het omgekeerde van mishandeling, het overdreven ophemelen van de kinderen. Het is mishandeling want het klopt niet met de realtiteit dat iemand op volwassen leeftijd aanbeden wordt en niets voor een ander moet doen. Het zijn trieste mensen die geen zelfreflectie hebben, narcisten. Pfffffffffffffffffffffffffffff…
Wat heeft depressie, ADHD en
Wat heeft depressie, ADHD en Asperger met narcisme te maken? Door de 1e alinea lijkt het net of mensen met één van deze aandoeningen narcist zijn, wat toch zeker niet het geval is.
Niets. Het geeft aan dat er
Niets. Het geeft aan dat er mensen zijn die erkennen dat er iets met hen aan de hand is. Aan zichzelf en hun relatie willen werken. Dat relaties met hen in balans kunnen zijn. Vervolgens wordt de overstap gemaakt naar narcisme omdat een narcistische prtner/ouder niet erkend dat er iets met hen aan de hand is waardoor relaties uit balans zijn. Soms gaan ze in relatietherapie doch daar schiet je niets mee op. Ze doen ALSOF ze de relatie willen redden.
Wat als dé narcist zijn slachtoffer verlaat?
Hallo iedereen,
Ik heb iets meer dan een jaar geleden iemand leren kennen die bij me ingetrokken is (direct). In het begin leek het de perfecte relatie, na een huwelijk dat misgelopen is na enkele jaren. Alles leek perfect en ik viel als een blok voor hem. Ik was een zelfstandige vrouw met het oog op een carrière en had voldoende zelfvertrouwen. Dat heb ik vandaag ook nog wel maar in mindere mate. Toen ik voor hem als een blok viel, begon hij te veranderen. Zeker na dat hij zijn zaak begon op te starten kon hij zijn ware aard niet meer verbergen. Hij gebruikte mentaal en veel fysiek geweld, was verslaafd aan seks, dacht alleen aan zichzelf, had geen oor naar mijn verhalen van mijn werk en manipuleerde me tot hij erbij neerviel. Nu ben ik eergisteren mijn paard gaan verhuizen (die stond op 2min. van mijn deur, maar heb haar voor hem moeten verhuizen naar zijn vader omdat hij stikjaloers was dat mijn paard bij de ouders van mijn ex waarmee ik 12 jaar geleden samen was, stond). Ik heb haar dus verhuisd, en hij is diezelfde avond binnengevallen en heeft alles verhuisd. Nu negeert hij al mijn berichten. Maar ik vraag me 1 ding af: is dit ook weer 1 van zijn zieke mindgames om me te manipuleren en weer macht over mij te krijgen of heeft hij het definitief afgesloten? Wat denken jullie? kan er iemand me helpen aub? Ik wil voorbereid zijn. Groetjes
negeren
ja, negeer hem totaal en hij komt terug.
als je dat wil, weet dan dat je altijd zijn onderdanige bent, zijn keukenprinses moet zijn, zijn hoer in bed, zijn pronkstuk op straat, geen eigen vrienden mag hebben enz…
Het ergste wat je zo iemand kunt aandoen, is hem afwijzen.
narcistische echtgenote
IK BEN KAPOT……… NIEMAND GELOOFD MIJ………..
Zij is nl. onderwijzeres EN HBO psychologie gedaan……….!!!
Ik heb 10 jaar in een relatie
Ik heb 10 jaar in een relatie met een narcist gezeten. Hij was in het begin erg lief en charmant. We hebben 5 jaar een afstandsrelatie gehad daarna zijn we gaan trouwen. In de eerste 5 jaar had ik het niet zo in de gaten aangezien we elkaar 2 keer per jaar en dan hooguit 3 weken zagen. Twee jaar na onze huwelijk veranderde het in een hel. Hij kleineerde mij schold me uit. Vooral wanneer ik liet merken dat een bepaalde scheldwoord mij raakte ging hij dit vaker herhalen. Ik was nooit goed genoeg voor hem. Ik ging er bijna in geloven, maar ergens vond ik het ook bizar aangezien ik door anderen meestal werd gezien als een knappe vrouw. Ik heb hem al die tijd onderhouden en zelf een hem geld gegeven om een eigen zaak te beginnen. Meneer heeft dit slecht een paar maanden volgehouden aangezien hij niet van het werken is. Gisterochtend toen hij sliep heb ik zijn auto moeten wegrijden omdat ik anders de klikko niet kon verplaatsen. Toen zag ik zijn tas op de achterbank. Ik vond het een beetje vreemd waarom hij zijn tas op de achterbank had en niet meegenomen had naar huis. Dit maakte mij nieuwsgierig en heb daardoor in zijn tas lopen neuzen. Tot mijn verbazing trof ik een condoom in zijn tas aan terwijl wij nooit met een condoom vrijen. Het leek net alsof ik een pan met kokend heet water over mij kreeg. Toen hij naar beneden kwam zag hij dat zijn auto was verplaatst en was daar laaiend over. Dat zei eigenlijk wel genoeg hij pakte zijn sleutels en ging weg, maar was zijn telefoon thuis vergeten. Door hetgeen wat ik had gezien heb ik zijn telefoon zitten neuzen en ja hoor wat zag ik. Hij had een aantal weken geleden met een meisje geappt. Zij vroeg via whatssapp of ze hem kon bellen waarop hij stiekem een foto van mij had gemaakt en naar had gemaild met de tekst “die tuthola” is hier dus ik kan niet praten ik bel je zo. waarschijnlijk was hij met haar aan het flik flooien nadat ik ook dit had gezien zakte de grond onder mij vandaan. Ik heb hem de deur gewezen. Hij heeft zijn spullen gepakt en is weggegaan. Hij heeft me hiermee zo geraakt. De pijn die hij heeft achtergelaten is echt onbeschrijvelijk. Na alles wat ik voor hem heb gedaan heeft hij me zoiets geflikt. Ik hoop maar dat ik dit ooit kan verwerken.
als je niet meer weet waarvoor je leeft
Mijn zus is al 40 jaar met zo’n griezel getrouwd. Zij is totaal geïsoleerd, agressie, schreeuwen, seks met andere vrouwen, elke avond laat thuis, drinken, haar structureel dom noemen, hij is huisarts en ook van haar, 2 kinderen alleen opgevoed omdat hij er nooit was, de schoonouders moeten verzorgen vlak voor overlijden, zij heeft inmiddels 15 jaar geleden een hersenbloeding opgelopen terwijl de huisarts in huis, niets in de gaten had van haar rode ogen en trekkend been, in principe nam hij haar als slavin in zijn huishouding zodat hij kon studeren, de erfenis is verdeeld over de 2 dochters, zij heeft nimmer liefde gekend, is blijven stilstaan op 21 jarige leeftijd en is totaal niet in staat om zich te redden in de maatschappij, geld voor haar gezondheid krijgt ze niet terwijl hij naar dure klinieken gaat om zijn lichamelijke gebreken te verhelpen. De dochters snappen niet waarom hun moeder zo dom is. Van allochtone afkomst is dit extra moeilijk, niemand zal haar geloven wel de huisarts die haar man is, eh hindoestaans. Zij heeft nimmer vriendinnen gehad, mocht niet werken of haar opleiding afmaken, naar buiten gaan alleen met toestemming en moest ze vertellen wat ze ging kopen en hoe laat ze terug was want hij zou achter alles komen. In gezelschap is het een luidruchtige moppentapper. Alle opsomde eigenschappen kloppen en ook van een psychopaat. Haar helpen is een enorme klus omdat zij de veilige wreedheid alleen kent. Durft niet naar een psycholoog omdat hij erachter komt en zo kan ik verder gaan.
Narcistsche moeder
Ik ben opgegroeid met een narcistische moeder. Ik ben nu 45 en begin langzaam te begrijpen wat er met me gebeurd is, waarom ik me zo mislukt en vreselijk eenzaam voel. Intussen heb ik ook een aantal maanden in een relatie met een narcist gezeten. Gelukkig heb ik dat heel snel af kunnen kappen. Helaas heeft het wel een heel lange nasleep gehad. En nu kom ik er dus achter dat mijn moeder een narcist is. Mijn wereld staat op zijn kop. Het maakt veel duidelijk, maar het maakt ook dat ik me ontzettend leeg en verdrietig voel. Ik heb het gevoel dat ik nergens heen kan en niet opgewassen ben tegen wat dan ook. En nu ben ik op zoek naar een manier om hiervan te herstellen. En ik ben op zoek naar manieren om voor nu overeind te blijven. Ik weet me geen raad…
verborgen narcisme
Ruim een jaar geleden ben ik het huis uit gevlucht. Ik woonde samen met iemand die aan alle kenmerken van een Verborgen Narcist voldoet. Een wolf in schaapskleren. Fysieke mishandeling. En mentale mishandeling wat heel sluipend steeds meer werd. Vrienden en kennissen heb ik niet meer. Hij houdt alles tegen en pakt iedereen in, ook politie, advocaten en rechters. Niemand kan het geloven omdat hij zich naar buiten als ontwapenend, zachtmoedig en sociaal presenteert. Hij verdraait het verhaal en zet mij op een heel geslepen manier, bijna beschermde manier, in een kwaad daglicht.
Het voelt als zo onrechtvaardig dat er naar je wordt gewezen terwijl je slachtoffer bent.
Het blijkt dat in de leerstof op universiteiten e.d. (artsen, verpleegkundigen, advocaten, onderwijs etc.) praktisch geen aandacht aan dergelijke stoornissen wordt besteedt. Rechters krijgen soms een cursus en daar blijft het bij. Het gaat alleen al in Nederland om meer dan 250.000 slachtoffers waaronder ook veel kinderen. Een deel van die kinderen hebben ook weer kans een stoornis te ontwikkelen, En praktisch niemand doet iets, toont zich daadkrachtig. Praktisch niemand, omdat er nog teveel onduidelijkheid schijnt te zijn.
Allemaal heel herkenbaar. Net
Allemaal heel herkenbaar. Net de relatie verbroken met mijn narcistische ex. Ik probeerde zoveel mogelijk mijzelf te blijven in de relatie en dat kon hij niet op prijs stellen.
Hij heeft geprobeerd mij van familie en vrienden, collega’s te isoleren. Ik was goed zolang ik hem financieel ondersteunde, toen ik dat stopte, merkte ik dat ik hem niet meer interesseerde. Alles voor eigengewin voor hem. De druppel was onbeschermd vreemdgaan, maar voor mij een geluk bij een ongeluk, een manier om de knoop door te hakken en te stoppen met hem. Hij bleef na de breuk continu contact mij mij opzoeken en wilde me niet met rust laten, met hulp van zijn maatschappelijk werker kan dat gelukkig niet meer en heb ik rust!
Als ik nu alles lees over een relatie met een narcist, dan zie ik in dat ik mijn kop in het zand heb gestoken af en toe.. liefde maakt blind. Maar ik ben blij dat ik van hem af ben!!
Een maand terug de relatie verbroken met ik denk een narcist. Helemaal zeker weten doe ik het niet, gun hem het voordeel van de twijfel. 8 jaar geleden leren kennen via lexa. Na een paar weken via de mail contact gehad te hebben drong ie aan op een ontmoeting. Vanaf het begin een charmante man, lieve uitstraling, had zelfs al cadeautjes mee voor mijn kids. Toen dacht ik wat lief, nu bedenk ik wat raar. Na de eerste date volgden er meer. Hij wilde eigenlijk ook snel mijn kinderen ontmoeten. Het ging eigenlijk goed (denk ik) totdat hij offshore ging werken. In die periode kwam ik er bij toeval achter dat ie op sexdatingsites zat. Toen ik hem ermee confronteerde werd ik ontzettend kwaad omdat ik zijn mail had gecheckt. Hij overruulde me met allerlei tegenvragen en vergeleek me met zijn ex. Volgens hem was alles op de mail spam. Achteraf leerde ik weer dat dat niet zo was omdat ik zijn account kon opzeggen. Maar hij bleef ontkennen. De eerste deuk in het vertrouwen was gemaakt. Hij kon me mijn! misstap dat ik zijn mail had gecheckt vergeven. Hoe stom dat ik daar in trapte, hij draaide de hele boel om en legde de schuld bij mij. Geen excuses niks werd er van zijn kant gemaakt. De relatie duurde voort, grote samenwoon plannen waar na 8 jaar latten nog geen vordering in zat. Volgens hem omdat ik hem niet vertrouwde en zolang ik dat niet deed kwamen we geen stap verder. Hij probeerde het af te dwingen. Twee jaar geleden kreeg ik het gevoel dat hij iets had met een collega van zijn zus. Ze appten vaak en tijdens een feestje waar ik niet bij was is er iets voorgevallen tussen hem en haar. Naar aanleiding van mijn onderbuikgevoel vroeg ik ernaar. Hij negeerde de vraag en later zag ik spoken, er was niks en daarmee klaar. Een half jaar later bleek het verhaal toch anders in elkaar te zitten. Er had zich wel wat afgespeeld tussen beide, volgens mijn ex door haar schuld omdat zedronken was. Hij legde alle schuld bij haar neer. Het contact tussen hen was opeens voorbij. Een half jaar terug vond ik erotische massage olie op zijn werk. Volgens mijn ex voor de piepende scharnieren, later kwam het verhaal dat ie het per ongeluk had laten liggen dat ie een bestelling had uitgepakt. Hij had spullen voor ons sexleven besteld. Nouja seksleven…..we hadden alleen seks wanneer hij het wilde. Bij elke toenadering van mijn kant wees ie me af. Zelfs dat ontkende hij stellig. Hij vond dat ik hem teveel pushte. Maar toen ik daarmee stopte verweet hij me dat ik meer mijn best moest doen…..Hij had een hele sterke hang aan zijn moeder terwijl ie der niet kon luchten of zien. Zijn moeder kon ook altijd heel bot uit de hoek komen ten opzichte van mij waar hij dan niks van zei. Bij ruzies met zijn puberzoon koos ie altijd voor zijn zoon ondanks dat ik gelijk had. Maar achteraf excuses aanbieden voor zijn fout ho maar. Verder bemoeit ie zich verder niet heel veel met zijn zoon. De jongen is 20 en nog steeds diplomaloos. Toch durft ie zijn zoon niet aan te pakken of echt op te voeden. Hij laat het allemaal maar een bertje gebeuren zonder zelf de verantwoordelijkheid te nemen. Tevens heeft ie een dochter bij een andere vrouw die hij volgens eigen zegge niet mag zien. Maar na contact te hebben gehad met zijn ex blijkt ook dit verhaal anders in elkaar te zitten. Voor de buitenwereld is het een rustige man, staat vaak klaar voor anderen. Koopt dure cadeaus en deed veel voor me maar bij zaken dat ik hem echt nodig had gaf ie niet thuis. Maar als ik hem niet vroeg om op mijn kinderen te lassen voelde hij zich overgeslagen leek wel. Ik ben denk ik drie keer eerder bij hem weggegaan, hij liet dan niks meer van zich horen. Nooit een uitleg voor wat dan ook. En steeds kwam ik met hangende pootjes bij hem terug. Dan leek het weer even goed te gaan maar het gevoel bleef knagen. Dat ie niet echt van me hield. Alleen snapte ik niet waarom ie me dan wilde blijven zien. Met de laatste ruzie 4 weken terug ontplofte hij terwijl ik me kwetsbaar opstelde…..woedend werd ie. Met 5 minuten had ie zijn spullen gepakt en de sleutels uitgewisseld. Twee weken daarvoor had ie ook al zo’n woede aanval omdat ik zei dat ie niet eerlijk was. Hij schreeuwde dat ik hem een leugenaar noemde. Hij heeft de laatste keer een week niet tegen me gesproken, me geblokt op de telefoon en whatsapp maar was wel verontwaardigd dat ik hetzelfde had gedaan en dat hij mij niet kon bellen. Alles bij elkaar kon ik het niet meer aan, de laatste maanden was ik zo moe en energieloos. Al die loze beloftes, moeilijk doen over de vakantieplanning, soms late klanten hebben. Allemaal tekenen dat mij het gevoel gaf dat er echt iets niet klopte. En het gekke is, ik mis hem ontzettend. Mis de seks want als we dat hadden was het goed. Maar het was besef ik me achteraf liefdeloze seks. Ik heb hem via de mail proberen uit te leggen waar mijn gevoel ligt maar hij komt met een tegenmail waarbij hij met nul antwoorden komt en alleen maar verwijten weer alleen mijn kant op. Heb hem duidelijk gemaakt dat ik beter verdien en dat was het laatste contact. Nu ben ik alleen bang dat ie over een tijdje toch weer in de lucht komt met al zijn charmes. Hij zal nu nog wel druk bezig zijn met een vervangster te zoeken aangezien hij heeft toegegeven een week na onze breuk alweer op een sexdatingsite te hebben gezeten. Nou dan ben ne wel heel behoeftig naar aandacht lijkt mij. En ik weet ook zeker dat ie dat tijdens die hele 8 jaar ook gewoon heeft gedaan, voor de fun zoals hij weleens heeft toegegeven. Ik mis hem maar ik wil niet meer terug naar dezelfde situatie. En als hij echt narcistisch is dan gaat er ook niets veranderen. Tijdens onze relatie kon hij ook wat jaloers reageren maar altijd beweren dat ik degene was die jaloers was. Ik heb nog een lange weg te gaan om mezelf weer terug te vinden, om weer de sterke vrouw te worden die ik voorheen ook altijd was. Dit zal tijd kosten en hopelijk lukt het me uiteindelijk om ooit weer de moed te verzamelen om een nieuwe partner te vinden.
Klinkt als mijn ex! Drama. En idd altijd de schuld bij jou neerleggen. Nooit zelf verantwoordelijk nemen. Altijd liegen en er om heen draaien, tot ie niet anders kan dan de waarheid erkennen en dan idd als slachtoffer reageren: zijn fout is mijn schuld. Slopend….