We willen vaak van alles. Vooral dat dingen anders zijn dan dat ze zijn. We verzetten ons: tegen gebeurtenissen, tegen situaties, tegen anderen en tegen onszelf. Vooral dat laatste, daar weet ik alles van. Ik zou best een ander willen zijn.
Door Melissa Jonker
Ik ben een denker, enigszins introvert, iemand die de moeilijke vragen stelt. Gevoelig voor de energie en emoties van anderen. Creatief. Empathisch. Gewetensvol. Met waarden als schoonheid, zingeving en harmonie hoog in het vaandel.
Maar in mij schreeuwt een stem: wees toch een doener, ga naar buiten en neem de zaken eens wat luchtiger op. Wees assertief, extravert, ga de strijd aan en hou op met die zingevingsvragen. Weg met empathie. Weg met harmonie. Weg met jou.
In mij huist een ongetemde verzetsstrijder. Een strijder die zich verzet tegen mijzelf en hoe ik ben. Die zich laat voelen in mijn middenrif als een plaat van staal, onwrikbaar vastgeklonken. Die me vertelt dat sommige van mijn kwaliteiten vooral een last zijn. En dat ze weg moeten.
Verlichte geesten daargelaten, heeft iedereen wel eens te maken met deze verzetsstrijder. Bij de een vecht ie harder dan bij de ander. Maar de meesten onder ons kunnen er wel een paar opnoemen: persoonlijke eigenschappen die we een negatief labeltje hebben opgeplakt. Eigenschappen waar we best vanaf zouden willen. We mopperen erop, in stilte of hardop.
Het recept voor een gelukkig leven is volgens de beroemde Duitse filosoof Arthur Schopenhauer dat je ‘het goed hebt met jezelf’. Hij is gek op de Engelse uitdrukking ’to enjoy oneself’. Hij schrijft daarover: “He enjoys himself at Paris; men zegt dus niet: Hij geniet van Parijs, maar: Hij geniet van zichzelf in Parijs.” Niet de uiterlijke omstandigheden zijn belangrijk voor je welzijn, maar hoe je je verhoudt tot jezelf. Een ongetemde verzetsstrijder die je vertelt dat je niet goed genoeg bent, draagt niet bij aan een prettige verhouding.
Het mechanisme van de verzetsstrijder is iets waar spiritueel leraar Eckhart Tolle met zijn verstand niet bij kan: “Wat kan er zinlozer of krankzinniger zijn dan je innerlijk te verzetten tegen wat er al is?”. Een waar woord als je er even over nadenkt, en toch doen we het. Hij adviseert: “Geef je over aan wat is. Zeg ja tegen het leven.”
Als ambassadeur van het Fonds Psychische Gezondheid ben ik altijd op zoek naar dingen die helpen om ons goed te voelen. Zelfkritiek, afwijzing, verzet of welke vorm van nee zeggen dan ook, helpen niet. Mijn ervaring is dat ja zeggen tegen wat er is, wel helpt. Vechten tegen iets dat niet te bevechten valt, kost veel energie. Accepteren maakt energie vrij. Dat kost enige moeite; het vraagt oplettende aandacht voor wat zich in je binnenste afspeelt.
Maar laten we eerlijk zijn: soms lukt dat ja-zeggen tegen jezelf eenvoudigweg niet. Dan is alles één grote nee. Als je het voor elkaar krijgt ook dat gevoel te omarmen, zet je een grote stap. Observeer het geworstel in jezelf en zeg: oké, ik worstel op dit moment en zo is het. Daarmee zeg je eigenlijk ja tegen de verzetsstrijder. En dat zou gek genoeg wel eens de beste manier kunnen zijn om hem te temmen. Een getemde verzetsstrijder. Ik kijk er al naar uit.
Beeld: Melissa Jonker – in peace with resistance
6 reacties
Raak stukje
Raak stukje, Melissa! Dankjewel. Hartelijke groet, Corinne E.
Wat leuk je hier weer te
Wat leuk je hier weer te treffen, Corinne. Bedankt voor je reactie! Hartelijke groet, Melissa
citaat Merton
Dag Melissa!
Tja, herkenbaar hoor. Ook binnen mijn GGZ werk, binnen mijn ambulante team.
Naar buiten gaan, actief zijn binnen de samenleving met je talenten.
Naar binnen gaan, om te genieten van de Schepping, van het feit dat je nu leeft,
van muziek, kunst, natuur, of gewoon (?) stilte!
ACTIVISM
“There is a pervasive form of contemporary violence to which the idealist most easily succumbs: activism and overwork. The rush and pressure of modern life are a form, perhaps the most common form, of its innate violence. To allow oneself to be carried away by a multitude of conflicting concerns, to surrender to too many demands, to commit oneself to too many projects, to want to help everyone in everything, is to succumb to violence. The frenzy of our activism neutralizes our work for peace. It destroys our own inner capacity for peace. It destroys the fruitfulness of our own work, because it kills the root of inner wisdom which makes work fruitful.”
― Thomas Merton, Conjectures of a Guilty Bystander
ART
“Art enables us to find ourselves and lose ourselves at the same time.”
― Thomas Merton, No Man Is an Island
Dag Luc, bedankt voor je
Dag Luc, bedankt voor je reactie. Het hoort allebei bij het leven: naar binnen keren en naar buiten treden, en het is een hele kunst de balans te vinden en te bewaren. Prachtig, die engelse citaten. Die over kunst heb ik meteen bewaard. Precies zoals ik het ervaar! Thanx for sharing! Hartelijke groet, Melissa
… getemde verzetsstrijder,
… getemde verzetsstrijder, die kan dan een ander baantje gaan doen ;-). Gewoon ‘zijn’, zoals je bent, die gedachte helpt me weleens als ik worstel. Ik heb hem nog nooit gezien als verzetsstrijder, ik ga eens kijken of ik hem op tijd in het vizier krijg als hij weer eens de kop opsteekt. Als hij een gezicht heeft herken ik hem vast eerder. Thanks voor het verhelderen, wat je deed in deze blog, Melissa!
Het doet me denken aan Voice
Het doet me denken aan Voice Dialogue. De verzetstrijder wat wil hij? Wat is zijn doel? Wat wil hij bereiken? Wat is zijn intentie?
Ja zeggen tegen de verzetstrijder is ook een stukje ja zeggen tegen jezelf. Dat die er ook mag zijn. Vechten tegen jezelf is vermoeiend en een strijd die je nooit kan winnen. Je afvragen wie de verzetstrijder is en waar hij/zij voor dient in je leven is een onderzoekje waard.
Wat ik geleerd heb in mijn studie is dat boosheid (die vaak met verzet gepaard gaat) een emotie is die uitgaat van kracht. Mensen die niet boos kunnen zijn, zijn vaak ook niet in staat om dingen in hun leven of omgeving te veranderen. Boosheid is een energie die, goed gekanaliseerd, heel waardevol is om dingen voor elkaar te krijgen. Boosheid laat, in tegenstelling tot de emotie verdriet, een stukje rebelsheid zien. Een stuk kracht zien, dat er nog geloof is in verandering. Waar verdriet capitulatie betekent is boosheid een drijvende kracht. De vraag is.. waar is de verzetstrijder zo boos over?
Misschien kan je er iets mee.. en misschien zegt het je niets.. dat is hetgeen wat in mij op kwam n.a.v. je stukje.
Liefs,
Jolande