Hoe onderzoek naar telepathie de liefde verandert

Psycholoog James Laird vroeg een aantal mensen mee te doen aan een onderzoek naar telepathie. Telkens moesten een man en een vrouw elkaar lang en diep in de ogen kijken om te raden wat de ander dacht. Na het zorgvuldig analyseren van de resultaten bleek voor de zoveelste keer geen bewijs voor bovennatuurlijke krachten. Dat blijft jammer. Toch was dit specifieke experiment meer dan geslaagd.

Laird onderzocht namelijk iets anders. Hij wilde weten of mensen die elkaar lang in de ogen kijken zoals geliefden dat doen ook iets van de bijbehorende aantrekking en verliefdheid meekrijgen. Zijn hypothese bleek wonderwel te kloppen. Bijna alle proefpersonen kregen speciale gevoelens voor hun telepathische partners. Die varieerden van lichte verliefdheid tot diepe affectie.

Dit onderzoek verraadt een belangrijk principe van de menselijke geest: als het gaat om ons gevoel, onderschatten wij systematisch het effect van de toevallige context. Een paar andere voorbeelden uit onderzoek

– Een sterke of dominante houding aannemen – voeten op je bureau, breed staan, rug recht, handen in je zij of armen over elkaar – geeft meteen een zelfverzekerder gevoel. Door alleen al je spieren aan te spannen, kweek je meer wilskracht om vervelende taakjes gedaan te krijgen. Dat geldt ook voor rechtop zitten. Mensen die tijdens een dieet gevraagd wordt om hun vuisten te ballen als ze iets lekkers gepresenteerd krijgen, vallen meer af dan mensen die dat niet doen.

Over naar het domein van de romantiek:

– Mensen vinden een ‘toevallige passant die hen aanspreekt’ op en hangbrug aantrekkelijker dan wanneer ze diezelfde passant tegenkomen op een hangbrug op het trottoir. De verhoogde fysieke opwinding die de hangbrug veroorzaakt, wordt toegeschreven aan de passant. Daarom kun je op een eerste date misschien maar beter de botsautootjes inspringen dan een suf vijfgangendiner naar binnen werken.

– Proefpersonen vinden precies dezelfde persoon sympathieker als ze van hem/haar een warme drank kregen in plaats van een koud frisdrankje. De fysieke warmte wordt blijkbaar vertaald naar een soort persoonlijke warmte. Als je wilt dat iemand warm van je wordt, kun je maar beter een kopje hete thee schenken dan koude frisdrank.

– Ook broodbaklucht, zwoele muziek, rode kledingstukken, grote pupillen, toevallige aanrakingen, horrorfilms, bloemengeuren en ongemakkelijke momenten blijken de hersenen ontvankelijker te maken voor liefde. In sommige gevallen gaat dit om echt grote effecten. In onderzoek naar verleiding- en verkooppraatjes waarbij het enige verschil een schijnbaar vriendschappelijke aanraking op de schouder was, hadden de casanova’s en verkopers (M/V) een derde tot de helft meer succes. Je wordt verleid door je onderbewuste zonder het te weten.

Ook langdurige liefde werkt volgens onderzoek volgens dit soort onbewuste patronen.

– Partners die samen iets spannends doormaken – zoals omwille van de wetenschap aan elkaar vastgetapet door een grote betonnen buis kruipen of meedoen aan een danscompetitie – blijken achteraf een stuk meer verliefd dan de stelletjes die uit eten gaan of een ontspannen cruisetochtje maken. Alles wat het lichaam opwindt, helpt ook liefde stromen.
–
Samen uit de comfortzone gaan is goed voor de relatie. De roes van het avontuur versmelt zich met de band die je voor elkaar voelt. Bovendien wordt die band intenser omdat je elkaar moet steunen en vertrouwen. Dat schept een mooie gelegenheid om elkaar opnieuw het hof te maken en oude romantische rolpatronen tussen man en vrouw worden zo opnieuw geactiveerd.

We beseffen niet hoe onze subjectieve beleving achter de schermen tot stand is gekomen. Ons onbewuste maakt een intuïtieve optelsom van alle prikkels die het krijgt en vertaalt dat achteraf in de verklaring die het meest aannemelijk lijkt. Ons brein blijkt daarbij erg slecht te discrimineren tussen waarheid en fantasie; tussen oorzaak en gevolg: tussen emoties en lichamelijke sensaties en tussen verleden, heden en toekomst. Die worden in ons brein op een hoop gegooid, zonder dat wij er ooit achter te komen hoe de vork echt in de steel zit.

Kortom, ons leven verloopt minder logisch dan hoe wij haar ervaren. Laird laat dat met zijn onderzoek mooi zien.

Normaal lachen we pas nadat we een leuke grap horen; we dansen alleen als we drank op hebben en in de stemming zijn en we doen pas aardig als die ander ook aardig doet. We zijn zo gewend dat ons gedrag en gevoel in een bepaalde volgorde verschijnt, dat we vergeten dat het ook andersom werkt. Als je een tijdje geforceerd lacht (zoals tijdens een lachmeditatie) word je vanzelf vrolijk. Als je begint te dansen of te sporten kom je vanzelf in de stemming. Als jij aardig doet, doet die ander waarschijnlijk gewoon aardig terug.

Wil je meer liefde, geluk en succes in je leven? vergeet positief denken, doe aan positieve actie. Onderzoek laat zien dat positief denken helemaal niet zo positief uitpakt. Daadkracht heeft twee grote voordelen boven nadenken. 1. ‘Anders doen’ leidt bijna automatisch tot nieuwe gevoelens en nieuwe inzichten. Een half uurtje sporten heeft doorgaans meer positief effect dan nadenken en praten over hoe ongelukkig je bent. 2. Daadkracht vergroot automatisch kansen en mogelijkheden. Ongelukkige mensen gaan er ten onrechte van uit dat gelukkige, succesvolle mensen intelligenter, knapper, rijker of charmanter zijn dan zijzelf. Onderzoek laat zien dat dat niet klopt. Geluksvogels zijn vooral actiever. Dit had je misschien niet zien aankomen. Mazzelaars zijn geen zondagskinderen, ze zijn vaker op het juiste moment op de juiste plek, omdat ze op meer plekken komen. Het is geen kwestie van geluk, maar van statistiek.

Een ding kun je aannemen: wanneer je gelukkiger wilt worden kun je het nadenken en filosoferen daarover beter uitbesteden aan vakidioten zoals mij. Als je jouw stemming en die van de mensen om je heen wilt beïnvloeden is er weinig beter dan weerstand overwinnen en te sporten, lachen, dansen en lief te hebben. Wie doet alsof de wereld vol liefde en geluk is, treft die namelijk veel vaker.