Je wilt werken maar kunt het niet meer. Alleen al de gedachte dat je naar je werk moet doet je verlammen. Opgebrand. Een op de vijf Nederlanders krijgt er ergens in zijn leven mee te maken: een burn-out. Het kan de beste overkomen, maar wie loopt nu het grootste risico? Wat velen niet beseffen is dat juist jonge vrouwen zonder gezin een kwetsbare groep vormen.
Vaak doemt bij een burn-out het stereotype beeld op van een overwerkte man van middelbare leeftijd. Een druk baasje die ’s avonds laat nog op zijn kantoor zit, zijn gezondheid verwaarloost en zijn gezin amper ziet. Alhoewel dit type inderdaad bestaat, blijft een grote risicogroep vaak onderbelicht: jonge vrouwen zonder gezin. Zij worden relatief vaak in het begin van hun carrière geveld door ernstige stressklachten, overspannenheid en burn-out. Daar komt bij dat zij in hun omgeving vaak op onbegrip kunnen rekenen:’Je bent toch nog jong en hebt genoeg vrije tijd zonder gezin, misschien moet je gewoon wat rustiger aan doen’ is een advies waar je weinig mee kunt als je uitgeblust thuis zit. Wat het extra moeilijk maakt is dat veel leeftijdsgenoten en vriendinnen in dezelfde periode druk bezig zijn met het maken van mooie toekomstplannen. Tijd om op de balans op te maken: wat maakt jonge vrouwen zo burn-outgevoelig?
1. Jonge vrouwen voelen zich vaker dan mannen onbekwaam en proberen dit gevoel te compenseren met extra hard werken
De ‘workaholic’-mentaliteit van jonge vrouwen komt niet alleen voort uit enthousiasme en betrokkenheid, maar ook uit onzekerheid. Zo blijkt uit onderzoek in de onderwijssector dat vrouwen vaker dan mannen, twijfelen of ze hun werk wel goed doen. Onterecht, want er is geen enkele aanwijzing dat zij minder bekwaam zijn dan mannen. Waarom dan harder werken? Door je extra hard in te zetten op de werkvloer, krijg je sterker het idee dat je goed bezig bent en compenseer je daarmee je gevoel van onzekerheid. Daarbij komt dat gemotiveerde ‘groentjes’ graag veel werkervaring opdoen. De beslissing om over te werken of extra klussen aan te nemen is als nieuweling dan snel gemaakt: je investeert zo immers in je toekomst en compenseert je gevoel van onzekerheid. Maar tegen welke prijs?
2. Jonge vrouwen zijn collegiaal, doen sneller iets voor anderen en collega’s spelen hier op in
Beide seksen hechten aan collegialiteit, maar het ‘meer sociale’ vrouwelijke geslacht het meest. Zo helpen zij vaker een collega die dreigt om te komen in zijn werk. Op zich heel sympathiek, maar op zijn minst tragisch wanneer dit ten koste gaat van jezelf. Daarnaast kloppen ervaren collega’s graag aan bij gemotiveerde vrouwelijke nieuwelingen. Op deze manier krijg je als jonge vrouw bovengemiddeld veel werk op je bord. Waar stel jij je grens?
3. Jonge vrouwen (zonder kinderen) stellen minder harde grenzen, doordat zij het gezin niet ter verdediging kunnen aanvoeren
Moederschap en het gezinsleven wordt over het algemeen gerespecteerd, ook op de werkvloer. Wanneer je als moeder aangeeft dat je om vijf uur je kind moet afhalen van de zwemles, ben je wel een hele botte baas als je hiertegen in gaat. Je gezinsleven maakt het stellen van duidelijke grenzen noodzakelijk. Dit beschermt je tegen overwerk. Natuurlijk kun je als moeder nog steeds overbelast raken van je hectische leven waarin je je werk met je gezin moet zien te combineren. Het neemt niet weg dat het voor vrouwen zonder kinderen bijzonder moeilijk is om werk af te wimpelen. Wat gebruik je als argument? In ieder geval is het goed je spanningklachten serieus te nemen en je grenzen te bewaken. Goede begeleiding van een psycholoog kan daarbij helpen.
Herken je jezelf in de klachten en wil je de klachten aanpakken of voorkomen? Klik hier.
Recente reacties