Nieuwsberichten over psychologisch onderzoek worden vaak onnodig eenzijdig gebracht om er een hogere actualiteitswaarde aan toe te dichten. De meeste ontdekkingen in de psychologie zijn (helaas/gelukkig) niet zo verrassend, maar veel journalisten zijn zo naarstig op zoek naar een verrassingselement om hun artikel te pimpen dat de informatiewaarde eronder lijdt. Een leuke gekke kop is prima als meer mensen het artikel gaan lezen, zelfs een over-the-top inleiding is gerechtvaardigd, als de inhoud daarna wordt genuanceerd zodat het de werkelijkheid recht aandoet. Je wilt er per slot van rekening ook iets van leren. Neem dit artikel in Elsevier met de spannende kop ‘Mooi weer spelen tegen collega’s? Nergens voor nodig’.
Gelezen? Misschien heb ik te snel gescrolld – Ik heb nou eenmaal ADHD -, maar als ik de auteur mag geloven is het ‘vrijelijk’ delen van welke negatieve emotie ook goed voor de collegiale band en de werkprestaties. De strekking van het artikel (en niet van het onderzoek) is: negatieve emoties delen loont. Verder geen nuancering (behalve iets vaags over dat negatieve emoties delen creativiteit verlaagt).
Misschien is het goed als mevrouw de stelling van haar artikel zelf eens test. Gewoon, om te kijken of het een beetje klopt. Een week lang ongenuanceerd zeuren en klagen tegen collega’s over alles wat haar dwarszit. Waarschijnlijk zou de kop van haar artikel anders luiden: ‘Een eenzijdig, dom artikel schrijven? Nergens voor nodig!’
Psycholoog, (relatie)therapeut, schrijver. Zoekend naar antwoorden op lastige levensvragen. Meestal tevergeefs. Meer info: marcelinolopez.nl.
Lees ook eens zijn boeken:
Liefdesgedoe (2018)
Liefde in Tijden van Facebook (2012).
Recente reacties