De wetenschap achter geluk, liefde en andere waanzin Over geluk, liefde en andere waanzin
(CREDITS)
Psychologie onder de loop. Credits: Emiliano Vittoriosi.

Hoe Tinder liefde in kiem smoort

Mijn kennis Mira leeft intenser dan al mijn vrienden bij elkaar. Zeker nu ze vrijgezel is. Naast een fulltime baan en poweryoga-verslaving heeft ze om de dag een date. Meestal via Tinder. Dat is een populaire dating-app waarmee je kunt chatten als je allebei online bent én elkaars fotootjes hebt goedgekeurd. Elke keer dat ze inlogt, staat er een verse lading potentiële dates te wenken.

Elke twee, drie dates gebeurt er wel ‘iets’ schat ze. Wat dat is, laat ze in het midden, maar het klinkt als tantra: ‘Ik ben heus geen slet, maar ik heb natuurlijk wel een extreem hoog libido. Typisch ADHD-trekje.’ Maar het gaat Mira niet om de seks. ‘Ik wil gewoon een lief vriendje. Wel eentje die van stoute seks houdt natuurlijk.’ Na een jaar daten vindt Mira niet wat ze zoekt. Gek eigenlijk, want ze woont in een stad waar 40 % van haar leeftijdgenoten ook vrijgezel is. Allemaal leuke, grappige, intelligente, knappe mensen die net als zij naar een leuke metgezel zoeken. ‘Daar moet toch écht wel iemand tussen zitten?’
 
Mira leeft in een vreemde tijd. Er zijn meer mogelijkheden dan ooit en toch… In de tijd dat haar opa en oma daten, was het kiezen van een partner een stuk makkelijker. Opa en oma hadden de keus uit vier, vijf huwbare partners in hun dorp. Dat was het. En als twee mensen moeilijk deden, dan werden ze door bemoeizuchtige familieleden alsnog in elkaars armen geduwd. En die methode werkte – tenzij je homo of lesbisch was – verrassend goed. Je maakte er maar gewoon het beste van. Tegenwoordig vissen we in de oceaan die internet heet. Zelfs als je ziek thuiszit met diepdonkere wallen en een druipneus kun je dag en nacht aandacht voor jezelf opeisen met een knap profielfotootje. Alleen in Nederland al kun je kiezen uit honderden datingsites en sociale netwerksites.
 
Online mensen ontmoeten heeft voordelen. Vooral wanneer je in je dagelijkse leven weinig kandidaten tegenkomt. Maar al die oneindige keuze helpt de liefde niet. Onderzoek laat zien: online daters hebben keuzestress. En hoe meer ze te kiezen hebben, hoe oppervlakkiger hun selectie-eisen worden. Kan ook niet anders: je wilt ook een keer aan daten toekomen. Criteria als uiterlijk, lengte, opleiding, BMI worden veel belangrijker dan normaal. ‘Een man kleiner dan 1,80, met mbo-opleiding en wegtrekkende haargrens krijgt van Mira geen kans. Op een datingsite althans. Haar ex-vriendje – ‘mijn grootste liefde tot nu toe’– zou ze in het echt nooit hebben ontmoet als ze op zijn profieltje zou afgaan.
 
Het eindeloos kunnen scrollen door profielen, maakt mensen perfectionistisch en oppervlakkig – je raakt al snel gefixeerd op iemand die rechtsreeks uit een reclamefolder lijkt te stappen in plaats van op degene met wie je écht een klik zou kunnen hebben. We verwachten te veel. En is die klik er wel? Jij of de ander haakt eerder af als het even tegenzit, krijgt alsnog spijt over gemiste kansen en blijft piekeren of het niet toch beter kan. 

Dit is de paradox van de keuze. Juist het hardnekkig zoeken naar de beste optie houdt ons ongelukkig in de liefde. Om liefde een kans te geven moeten we – af en toe – stoppen alle lijntjes open te houden. 

Mira heeft inmiddels een stilteretraite in Costa Rica geboekt. Ze is doodmoe van haar intense Amsterdamse leventje en moet er even tussen uit. Op Facebook had ze al gezien dat er drie leuke mannen meegaan. Drie mannen slechts, dat noem ik pas vooruitgang.

Deze column is een bewerking van dit artikel.

Heb je iets aan dit bericht gehad?

Of draag je Psychologisch.nu een warm hart toe?

Misschien vind je het dan leuk om een donatie te doen!

Ja, ik doneer!
base-psy

1 reactie

  • Eric schreef:

    Tinder onrecht
    Een slap verhaal, omdat het keuzevrijheid de schuld geeft. Mira zegt wel dat ze een vriendje wil, maar onbewust wil ze dat (nog) niet en dus geniet ze lekker van de lage lusten – prima hoor, maar het is wel goed om eerlijk tegen jezelf erover te zijn. Als mensen vervolgens allerlei belachelijke eisen aan hun geliefde gaan stellen, bewijst dat hun onrijpheid. Maar geen nood, verstand en zelfkennis komen vanzelf, met alle ervaringen die ze opdoen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.