Nooit meer spijt

‘Ik baal alleen van de dingen die ik níet heb gedaan. Daarom wil ik nu alles uit het leven halen en geen kans meer laten schieten.’ Tijdens een workshop met de originele titel ‘Haal alles uit je leven’ kreeg een kennis van mij een groots inzicht. ‘We gaan allemaal dood en het leven is te kort om spijt te hebben.’ Natuurlijk had hij dít vaker gehoord, maar op dat moment – zijn vader was onlangs overleden – kwam het écht binnen. De pafferige veertiger besloot het er nu maar eens écht van nemen en alle schaamte en reserves te laten varen. ‘Ik ga leven alsof morgen niet bestaat.’

Aldus begon mijn kennis – meer doener dan denker – aan zijn tweede jeugd. Hij ‘volgde zijn hart’, liet een baard staan en stelde nieuwe prioriteiten. Hij zei zijn baan als consultant op, reisde de hele wereld rond en deed ondertussen alle zelfhulpcursussen en vage workshops die hij interessant vond. Hij stond meer open voor zijn omgeving dan ooit, kwam in allerlei bijzondere situaties terecht, ontwikkelde nieuwe vaardigheden en barstte van levenslust. De workshop had zijn horizon aanzienlijk verbreed. Sterker nog: hij had het gevoel dat er helemaal geen grenzen meer waren. ‘Die bestaan alleen in je hoofd.’

Na het zoveelste reisje en het opbranden van zijn spaarpot, besloot hij zijn jarenlange training in de consultancy te combineren met zijn nieuwe, revolutionaire wijsheden en daarop te kapitaliseren door zelfhulpcursussen te geven. De passie en vastberadenheid waarmee hij jarenlang bedrijven adviseerde (en bakken geld binnenhaalde) zette hij nu in om normale mensen te leren hun hart te volgen. Een stuk sympathieker, maar hij verdiende er minstens net zoveel mee. Hij was goed in wat hij deed. De mantra’s die hij zijn pupillen leerde: ‘Laat geen enkele kans onbenut.’ ‘Spijt en angst is een verspilling van leven.’ ‘Laat niets of niemand tussen jou en je dromen inkomen.’ ‘Ikzelf ben het bewijs dat al je dromen kunnen uitkomen.’ ‘Tussen jou en je droom staat alleen je angst.’ Echt origineel zijn de uitspraken tegenwoordig niet meer, maar uit de mond van deze charismatische gozer klonken deze clichés verfrissend en overtuigend. Sommige mensen geloof je nou eenmaal makkelijker.

Zijn enthousiaste cliënten hadden van tevoren vast niet kunnen vermoeden dat de ‘wijsheid’ van mijn vriend zich spoedig tegen hem zou keren. Zijn grenzeloosheid had hem ook egocentrisch gemaakt en door het succes kreeg hij serieuze goeroe-trekjes. Hoewel hij vaak over échte liefde, ware passie en gezonde zelfdiscipline sprak, raakte hij in werkelijkheid op een nogal ordinaire manier verslaafd aan macht, seks en – in mindere mate – drugs. Overeenkomstig met zijn nieuwe levensfilosofie kreeg hij meer en meer het gevoel dat hij recht had op alles waar hij op dat moment behoefte aan had.

Hoewel hij nog altijd dezelfde vriendin (van voor zijn ‘transformatie’) had, ging hij vreemd met alle aantrekkelijke vrouwen die hem een kans gaven – niet toevallig ex-cliënten die hem bewonderden. De oprechtheid die hem oorspronkelijk in zijn nieuwe levensvervulling dreef, was naar verloop van tijd ver te zoeken. Mijn kennis veranderde langzaam in een arrogante klootzak die door zijn egoïstische levensstijl anderen gebruikte zoals het hem uitkwam. Uiteraard noemde hij het altijd een win-win-situatie, maar hij werd steeds dwingender als dingen hem niet lukten of vrouwen hem afwezen. De illusie dat er geen grenzen bestonden, brokkelde langzaam af. En hij trok dat slecht.

Hij was het slachtoffer van een illusie die hem in eerste instantie veel had gebracht. ‘Nooit meer spijt hebben’ klinkt als een veel diepere levenswijsheid dan het in werkelijkheid is. De lijst van dingen die we níet kunnen en zullen doen, is namelijk per definitie oneindig veel groter dan de dingen die we wél doen. Het is altijd veel makkelijker iets te bedenken wat je nog niet hebt gedaan, dan wat je wel hebt gedaan. Als ‘alles uit je leven halen’ je levensmotto wordt , heb je per definitie al verloren voordat je bent begonnen. Het is als het najagen van de horizon. Onmogelijk. Daarnaast leert het je niet met de onvermijdelijke pech en klappen van het leven om te gaan.

Daar kwam mijn kennis ook achter. Zijn gladde zakenpartner bleek hem bovendien te bedriegen waardoor hij nu ineens diep in de schulden zit. En, erger nog, zijn vriendin is erachter gekomen wat hij écht bedoelde met: ‘wacht maar niet op mij, ik moet doorwerken’ en ‘ik ga dit weekend een workshop in Limburg geven’. Een van zijn laatste bedgenotes bleek toevallig de vriendin van een vriendin van zijn vriendin te zijn. Zoiets. Zo kreeg zijn geliefde via via te horen hoe fout haar man eigenlijk was. Ze heeft hem direct uit huis gezet en is – een maand later – iets met de buurman begonnen. Mijn kennis mist haar vreselijk en gaat nu al maanden gebukt onder, eh… spijt.

Niets in het leven is zo simpel als mooie oneliners ons willen vertellen. Ook niet als ze van jezelf komen. De beste man zingt inmiddels een paar tonen lager. Nu zegt hij meestal iets als: ‘Ach, ik heb in ieder geval mijn caravan en fiets nog.’ Het gaat de goede kant op.