Hoe sterk is de invloed van gedachten en gevoelens op ons gedrag? En kunnen we daar zelf keuzes in maken? Een voorbeeld uit de praktijk.
Al een tijdje heb ik de wens mijn ervaringsdeskundigheid in te zetten voor anderen. Onder meer door te schrijven. Een dame van het Fonds Psychische Gezondheid – een organisatie waarvoor ik ambassadeur ben – attendeert mij op de website psychologisch.nu. Zou dat wellicht een mooi podium zijn?
Ik neem een kijkje. Een frisse site, interessante artikelen; het maakt me meteen enthousiast. Hier wil ik wel aan de slag.
Nieuwsgierig naar wie er achter de bloggers zitten, lees ik over ‘een collectief van schrijvende psychologen, therapeuten en gedragswetenschappers’. Van het ene moment op het andere overspoelt me een loodzwaar gevoel. In deze groep van universitair opgeleide professionals zit natuurlijk niemand op mij – een ervaringsdeskundige met een hbo communicatie – te wachten… Zwaarte grijpt me bij de keel en trekt me naar beneden.
Ik kijk bij mezelf naar binnen. Wat gebeurt er in die modderpoel waarin ik me plotseling bevind? Welke gedachten gingen er vooraf aan dit gevoel? Spreekt hier weer mijn innerlijke criticus die altijd vindt dat ik niks waard ben? Die snerende stem die mij vertelt dat leuke dingen niet voor mij zijn weggelegd. Ik ken ‘m inmiddels maar al te goed.
Rationeel kan ik prima beredeneren dat ie onzin praat. Maar zijn boodschappen voelen als de enige en onweerlegbare waarheid. Hij appelleert geraffineerd aan mijn allerdiepste angsten. En daarmee is zijn overtuigingskracht groot.
Ik heb een alertheid ontwikkeld voor het zompige gevoel dat ik van hem krijg. Al mijn alarmbellen gaan ervan rinkelen. Want als ik even niet oplet, zit ik voor ik het weet op de bank te somberen over wéér iets dat wéér niets gaat worden. En vanuit die mindset kom ik echt niet meer in actie.
De trits van denken, voelen en gedrag verloopt vaak volautomatisch. Gelukkig ook maar, anders zouden we niet aan leven toekomen. In sommige gevallen is het zaak de automatische piloot uit te schakelen, en zelf aan het stuur te gaan zitten. Bijvoorbeeld als je uit het niets wordt overweldigd door angst of moedeloosheid.
Wat later die dag praat ik er op een terrasje met een vriendin over. Nog voor ik de twijfels over mijn geschiktheid heb kunnen uitspreken, reageert ze vol enthousiasme: ‘Oh, te gek! Dan ben jij als communicatieprofessional én ervaringsdeskundige natuurlijk een fantastische aanvulling!’.
‘Ping’, gaat het in mijn hoofd. De bevestiging dat mijn gedachten geen gevalletje ‘waarheid’, maar een gevalletje ‘het is maar hoe je er tegenaan kijkt’ zijn, is geleverd. De juiste vriendin, op het juiste moment.
Ik wil maar zeggen: ja, gedachten en gevoelens beïnvloeden ons gedrag. Maar we hebben (enige) keuzevrijheid. Soms leggen zware gedachten ons lam. Maar dat hoeft niet altijd. Ergens in die warboel zit een klein kiertje. Het kiertje van jezelf waarnemen. En daarna van: kiezen voor een andere mindset. En daarna misschien zelfs: kiezen voor ander gedrag. Die stappen onder de knie krijgen is een proces. De ene keer lukt het beter dan de andere keer. Maar oefening baart zeker kunst.
Ik heb mijn eerste blogpost voor deze website in ieder geval geschreven!
Beeld: de innerlijke criticus door Melissa Jonker
16 reacties
Jeuh, heel blij met de komst van Melissa Jonker!
Jeuh, heel blij met de komst van Melissa Jonker!
Ben er zelf ook blij mee! 🙂
Ben er zelf ook blij mee! 🙂
Wat een mooie startblog
Wat een mooie startblog Melissa! Boeiend om te lezen hoe je het ‘kiertje van jezelf waarnemen’ kunt toepassen op het moment dat je (soms blindelings) je gevoel zou gaan volgen. Ik ga je hier zeker volgen!
Mooie startblog
… bericht van zojuist was van mij 🙂
Dank je wel, Stef!
Dank je wel, Stef!
Yess! Helemaal mee eens.
Yess! Helemaal mee eens. Mooi stuk, welkom!
Dank je wel, Janneke. Ik voel
Dank je wel, Janneke. Ik voel me helemaal welkom bij jullie!
Trots
Wow, wat vind ik het goed van Melissa dat zij de moed heeft haar demonen recht in de ogen te kijken. In de combinatie van beeld en woord: heel sterk! Die vastberaden criticus zal zich er bij moeten neerleggen dat zijn tijd voorbij is. Ik kijk uit naar de volgende blog!
Wat zou dat heerlijk zijn,
Wat zou dat heerlijk zijn, als ie eindelijk zijn beste tijd heeft gehad! Gelukkig ben ik daar zelf bij!
Ja fijn
Ja fijn dat je durft te schrijven vanuit je eigen ervaringen. Ik kijk al uit naar je volgende blog! Ook je site is inspirerend.
Dank je wel, Corinne. Mijn
Dank je wel, Corinne. Mijn eigen ervaringen blijken een enorme bron van inspiratie. Zonde om die niet te gebruiken!
Prachtig verwoord Melissa! En
Prachtig verwoord Melissa! En hoe herkenbaar… De oude geprogrammeerde paden blijven op de harde schijf aanwezig. Door ze te herkennen, bewust te worden en te toetsen op gewenste bruikbaarheid kun je je keuze maken ze te (blijven) volgen óf nieuwe paden aan te leggen. La vita è bella, HouDeZonzijde
Dank je wel, John. Zie ook
Dank je wel, John. Zie ook mijn reactie op Linkedin.
Goed zo!
Gefeliciteerd met je eerste blog op deze site! Ik vind ‘m prachtig en kijk al uit naar je volgende blog…
Dank je, Ton! Een nieuwe blog
Dank je, Ton! Een nieuwe blog heb ik inmiddels geschreven, en zal op korte termijn verschijnen op deze site.
Dank je, Ton! Een nieuwe blog
Dank je, Ton! Een nieuwe blog heb ik inmiddels geschreven, en zal op korte termijn verschijnen op deze site.