Mijn vader, Manuel Lopez (70), is een aparte man. De excentrieke Spanjaard is een van de gelukkigste pensionados die ik ken. Het geheim van zijn geluk is niet zo mysterieus. Hij windsurft gewoon héél veel. En tja, héél veel doen wat je gelukkig maakt, maakt nou eenmaal gelukkig. Zo simpel is het. Uiteraard zou het te makkelijk zijn om tegen de suïcidale nihilist te zeggen: ‘Weet je wat jij moet doen? Surfen! Heb je nergens last meer van.’ De zwartkijker zou terecht antwoorden: ‘Lazer op man! Wat is er zo leuk aan heen en weer spetteren in een plas water?’ (meer…)
Jij verkiest liefde op het eerste gezicht boven het staren naar profielfoto’s? Liever een magische ontmoeting op je wandelvakantie dan afspreken met een van die honderden ‘profieltjes’ die je met bloeddoorlopen ogen hebt bestudeerd. Wie niet? Toch kan onlinedaten voordelen hebben. Vooral als je in je dagelijks leven weinig potentieeltjes tegenkomt vergroot je met onlinedaten de kans dat je een geschikte partner vindt. Zelfs brak op de bank met een ontploft kapsel kun je het voorwerk doen om je toekomstige partner binnen te hengelen.
De één schrijft een boek in een maand, de ander doet jaren over een scriptie en draait mentaal in de soep. De één onderhoudt een bedrijf en een gezin, doet dagelijks het huishouden, gaat drie keer per week naar de sportschool en is vrolijk ook nog. De ander heeft het voor dit alles veel te druk… met uitstellen.
Afgelopen april kwam mijn tweede boek Liefdesgedoe uit. Tijd voor wat onbescheiden PR dus. (Ik moet ook eten!) Hieronder lees je een (bijna letterlijk) transcript van het interview dat ik gisteren gaf. Het geeft goed weer waar het boek in grote lijnen over gaat.
Als therapeut denk ik noodgedwongen na over hoe mijn cliënten iets gelukkiger kunnen worden. Eén simpel inzicht wil ik je niet onthouden. Zie het als gratis therapeutisch advies. Voor ik daar aan toe kom, eerst iets over de kern van psychisch lijden.
Opa en oma waren meer dan 75 jaar samen. Ondanks kleine irritaties hebben ze nooit aan elkaar getwijfeld of onder elkaars aanwezigheid geleden. Over het geheim van hun liefde hoefde opa niet lang na te denken: ‘Nooit met een kwaaie kop naar bed gaan, da’s voor die ander niet leuk.’ Opa en ik scheelden zestig jaar. In evolutionaire termen gezien verwaarloosbaar, maar qua beleving van de liefde kwamen we uit parallelle universums. Geen idee wat hem echt dreef.
Het is winter, de feestdagen naderen, de mensen zoeken een partner en willen met kerst onder de pannen zijn. Of toch niet? Renzo Verwer, auteur van het zojuist verschenen boek Liefde voor beginners, pleit voor een erkenning van eenzaamheid en voor het zoeken naar een partner.
Ik heb in mijn jeugd maar één persoon ontmoet van wie de herinnering mij nog altijd buikkramp geeft. Ik zeg niet wie, maar ik zat ooit alleen met deze gruwel van een schoonmoeder aan de ontbijttafel. ‘Zeg, val jij niet eigenlijk niet gewoon op mannen?’ zei ze toen zonder duidelijke aanleiding. Ik had moeten zeggen: ‘Nee, we hebben vanochtend nog seks gehad en het condoom in de vuilnisbak is het bewijs.’ Daarmee was hopelijk de kous af geweest. In plaats daarvan reageerde ik verbaasd en lafjes met: ‘Nee hoor, maakt u zich maar geen zorgen. Ik val op vrouwen.’ Het is toch je schoonmoeder.
Waar twee mensen zijn, zijn verschillende karakters, relatiewensen en communicatiestijlen. De één gedijt bij orde en regelmaat, de ander reageert graag impulsief en spontaan op het leven. De één is opgeruimd, de ander houdt van een functioneel rommeltje. De één communiceert direct en standvastig, de ander creatief en flexibel. De één weet meteen wat er moet gebeuren, de ander moet er een nachtje over denken.